Όσο υπάρχουν άνθρωποι

Το Σάββατο 22 και την Κυριακή 23 Απριλίου 2018 με τη βράβευση του σχολείου μας έλαβε τέλος μια δραστηριότητα στην οποία συμμετείχε το 3ο ΓΕΛ Γαλατσίου. Το σχολείο μας έλαβε μέρος στον πρώτο μαθητικό διαγωνισμό του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού με τον τίτλο «Όσο υπάρχουν άνθρωποι».

Όλα ξεκίνησαν λίγο πριν κλείσει το σχολείο μας για τις διακοπές των Χριστουγέννων, όταν εκεί στα μέσα Νοεμβρίου ήρθε από τη Διεύθυνση της Α΄ Αθήνας η αναγγελία του διαγωνισμού. Ως καθηγητής του σχολείου μας και ευαισθητοποιημένος σε θέματα ειδικής Αγωγής δήλωσα στον Διευθυντή μας, τον κ. Σιέμο ότι θέλω να λάβουμε μέρος. Μου είπε χαρακτηριστικά: "θα το αναλάβεις μόνος σου;" Απάντησα καταφατικά. Στην αρχή όλα φαίνονταν δύσκολα. Έπρεπε να επιλέξουμε μια ομάδα παιδιών, να σχεδιάσουμε ένα σενάριο, να κάνουμε πρόβες και να μοιράσουμε ρόλους. Γιατί για να κάνουμε πράξη τη συμμετοχή μας έπρεπε να  γυρίσουμε μια ταινία. Δεν σας κρύβω τους ενδοιασμούς και τις επιφυλάξεις μου αν θα τα καταφέρναμε και  αν θα είχαμε τελειώσει μέχρι τέλος Μαρτίου την προσπάθεια που αναλάβαμε. Στην προκειμένη περίπτωση ισχύει το δόγμα: "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα". Έχουμε στο σχολείο μας έναν μαθητή με "ειδικές ικανότητες", ο οποίος κινείται με αναπηρικό αμαξίδιο. Είπα στους μαθητές μου χωρίς να το ξέρει, ότι κάτι πρέπει να κάνουμε για αυτό το παιδί με κάποιο τρόπο να το βοηθήσουμε… Μακάρι να μπορούσαμε να του δίναμε την ευκαιρία της αυτόνομης κίνησης με ένα ηλεκτροκίνητο αμαξίδιο… Αυτό ήταν: οι μαθητές μου αμέσως συμφώνησαν να λάβουμε μέρος στο διαγωνισμό του Ε.Ε.Σ., μήπως και η συμμετοχή μας ξεχώριζε, μήπως καταφέρναμε κάτι…. Πάντα πίστευα ότι είναι καλό τα παιδιά να μαθαίνουν στην αλληλεγγύη, στην αλληλοβοήθεια και στην αγάπη. Είναι καλό τα παιδιά να βοηθούν παιδιά χωρίς κανένα απολύτως αντάλλαγμα, αρκεί να υπάρχει ανιδιοτέλεια και καλοσύνη, αλλά και υπέρβαση της ατομικότητας και του εγωϊσμού.

Αμέσως στρωθήκαμε στη δουλειά με τα πενιχρά μέσα που διαθέτουμε και τον προσωπικό μας φωτογραφικό εξοπλισμό. «Επιτάξαμε» το κυλικείο του σχολείου, δουλέψαμε μετά το πέρας των σχολικών μαθημάτων, χρειαστήκαμε όμως και ατέλειωτες ώρες γυρισμάτων και επεξεργασίας του υλικού για να καταφέρουμε το ακατόρθωτο. Να φτιάξουμε μια ταινία μικρού μήκους με θέμα το σχολικό εκφοβισμό, διαρκείας 20 λεπτών, ένα σποτ διαρκείας 4 λεπτών και μια αφίσα που μεταφέρει τα μηνύματα μας βασισμένη στις αρχές και τις αξίες του Ερυθρού Σταυρού:

Θα ήθελα στο σημείο αυτό να ευχαριστήσω τους μαθητές και τις μαθήτριες της Β΄Λυκείου που συμμετείχαν σαν πραγματικοί ηθοποιοί και έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό, καθώς επίσης και τις Καθηγήτριες κ. Μαρία Νέζη και κ. Χρυσάνθη Κορρέ για την ευγενική τους "επαγγελματικού" επιπέδου συμμετοχή στη δημιουργία της ταινίας. Το σχολείο δεν έχει μόνη αποστολή τη μετάδοση γνώσεων αλλά και τη σμίλευση του χαρακτήρα των παιδιών και, ακόμα περισσότερο, να δίνει ένα μάθημα "ανθρωπιάς" στις δύσκολες εποχές που ζούμε.

Εμείς ως Σχολείο κάναμε αυτό που πιστεύαμε, η συμμετοχή μας όχι μόνο βραβεύτηκε (όλοι οι μαθητές και μαθήτριες που συμμετείχαν πήραν ένα δώρο και έναν έπαινο από τον Ε.Ε.Σ) αλλά και ξεχώρισε ανάμεσα σε πολλές άλλες. Το σημαντικότερο όμως ήταν ότι ο μαθητής μας θα μπορεί από εδώ και στο εξής να απολαμβάνει τις βόλτες του, οδηγώντας το ηλεκτροκίνητο αμαξίδιο που θα του χορηγήσει ως δώρο ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός όπως μας υποσχέθηκαν.

Αθανάσιος Παν. Χριστόπουλος Msc Φιλόλογος - Θεολόγος

Συμμετέχοντες μαθητές: Καντάρας Νικόλαος,  Πάλλα Χριστιάννα, Φιλιππαίος Κων/νος, Καραγεώργος Γιώργος, Παπαλώτου Ελένη, Φρατζέσκος Γιώργος, Λαμπρόπουλος Νικήτας, Παππά Ζωή, Ματία Μιγκένα, Ρέλιας Αλέξανδρος, Χλέτσος Μάριος, Κατσιρούμπα Χρυσή, Παυλόπουλος Δημήτρης, Τσάνι Λούις.

Υπεύθυνοι καθηγητές: Χριστόπουλος Θανάσης, Νέζη Μαρία, Κορρέ Χρυσάνθη.